هنر-داستان-قرآن (3)

                    1-2-قصّه:

 قصّه در حقیقت به حادثه هایی گفته می شود که در توالی زمان وعلل به سبک هنری وجذاب  ارائه شود.

« قصّه بر خلاف قالب های دیگر هنری از قبیل مقاله ،خاطره،سفر نامه وتاریخ که واقع   نگار 

 هستند،  یک قالب هنری می باشد که قاعدة مشخص و رسم ویژه ای دارد.با هدف تأثیر گذاری بر اندیشه مخاطب، شاخصه ی  قصه دو چیز است.

   الف:بهره گیری از خیال ،

   ب:احساس بر انگیزی  یعنی همان تأثیر بر اندیشه وخیال واحساس مخاطب »[1]

  جدیداًدر تعریف قصه واژةزمان را هم به کار می برندهمانطورکه محمدرضا سرشارازقول 

 ویل یوجین وسپس از قول ادواردمورگان فوسترآورده است :

 « آنچه قصه می کند این است،که زندگی را درقالب زمان نقل می کند.»  

و قصّه  «نقل وقایع است،به ترتیب توالی زمان .» [2]

              ضمناًمطابقت دارد بااین بیان تعریف رضا براهنی از قصّه که می نویسد:

«قصّه(داستان،رمان،حکایت،افسانه،اسطوره)نوشته ای است که در آن  

ماجراهای زندگی به صورت حوادث مسلسل بیاید.»[3]

---

[1] . حجوانی ،م. ،قصه چیست،1371،ص32.

[2] . سرشار،م،ر.،قصّه ی داستان،1377،ص15.

[3] . براهنی،ر،1348،قصه نویسی،انتشارات اشرفی،ص57